نگاهی به بهاریه در اشعار شاعران/ از طبیعت‌گرایی تا تجلی ظهور حضرت مهدی(عج)
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۵۲۶۴۲
طیبه سادات ثابت، نویسنده و شاعر برجسته در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، با بیان اینکه بهار در روحیات شاعران که یک نگاه هنری و زیبا به محیط پیرامون خودشان دارند، تأثیرگذار است، گفت: بهار یک حیات مجدد در طبیعت است و از ابتدای پیدایش شعر بهاری‌سرایی وجود داشته است؛ به گونه ای که اگر تاریخ شعر و ادب فارسی را ورق بزنیم در قرن چهارم اشعار بهاری رودکی را می‌بینیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه گفته‌های خود با اشاره به شعر «آمد بهارم خرم با رنگ و بوی طیب/ با صد هزار زینت و آرایش عجیب»، افزود: این اولین قطعه بهاری است که ما از شاعران قرن اولیه یعنی رودکی سمرقندی داریم.
سادات ثابت افزود: شعرهای مربوط به بهار در هر دوره‌ای با توجه به زبان آن دوره فرق می‌کرد، در قرن اولیه، سروده‌های بهاری بیشتر مدح شاهان و مدح آنان است.
بعد از رودکی در سبک خراسانی طبیعت‌گرایی دیده می‌شود
نویسنده کتاب «سقای کوچک» بیان کرد: به اشعار سعدی و حافظ که می‌رسیم مضمون و محتوای بهارانه‌ها در عین حالی که در مورد طبیعت بوده اما مقصود و محتوا و نیت شاعر در آن فرق می‌کند؛ به عنوان مثال بعد از رودکی در سبک خراسانی، طبیعت‌گرایی و برون‌گرایی دیده می‌شود.
شاعران سبک خراسانی طبیعت‌گرا هستند
این روزنامه‌نگار با بیان اینکه شاعران سبک خراسانی طبیعت‌گرا هستند، ادامه داد: این بدان معناست که در اشعار بهاری خود وقتی قصیده‌ای می‌گویند، بیشتر به بحث طبیعت و بهار می‌پردازند و بعد به سمت سرودن حرف‌های خودشان که همان مدح ممدوح است، می‌روند.
این شاعر و نویسنده تصریح کرد: سروده‌های بهاری شاعران قرن پنجم حال و هوای دیگری دارد؛ به عنوان مثال سنایی که شاعری عارف مسلک است، بهاری‌هایش هم عارفانه است.
وی ادامه داد: نگاه هر شاعر به بهار با توجه به زبان و زمان و دوره آن شاعر فرق می‌کند، یکی مدح شاه، یکی مدح طبیعت و دیگری مدح خالق و تکریم خالق را می‌سراید، بعضی‌ها نیز بهار را زندگی پس از مرگ می‌دانند.
نویسنده کتاب «اتل متل ستاره، وضو پاکی می‌آره» ادامه داد: اشعار حمید اسفندیاری به بهار یک نگاه ویژه دارد و ظهور حضرت مهدی را با نماد بهار جلوه‌گری می‌کند.
سادات ثابت با بیان اینکه از قرن هفتم به بعد تولد دوباره طبیعت بعد از مرگ زمستان را در شعرها داریم، افزود: سعدی در شعری می‌گوید: «باد آمد و بوی عنبر آورد، بادام شکوفه بر سرآورد» یا حافظ وقتی که از بهار حرف می‌زند، می‌خواهد یک مفهوم عرفانی را بازگو کند، مثلاً در شعری می‌گوید: «کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود/ بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود».
شاعر و نویسنده مشهدی عنوان کرد: شاعر به عنوان کسی که جلوه‌های خلقت را بیشتر می‌شناسد و زیباتر میتواند جلوه‌های بهار و خداوند را نشان بدهد، موظف است از آیات قرآن هم بهره ببرد؛ به عنوان مثال مولانا در یک شعر خود می‌گوید: «گفت پیغمبر به اصحاب کبار، تن مپوشانید از باد بهار» و این نشان‌دهنده آن است که مولانا در شعرهای خود از روایات بی‌بهره نبوده است.
شاعران امروز بهار را نماد تجلی آمدن حضرت مهدی(عج) می‌دانند
این روزنامه‌نگار در ادامه گفته‌های خود افزود: هر شاعری در هر دوره‌ای با توجه به شرایط آن دوره از بهار یاد کرده و ما نمی‌توانیم ساختار زبانی یک شاعر که قصیده و مسمط بوده و موضوع آن مدح شاعران بوده است را با شاعر امروزی که بیشتر در قالب سپید شعر می‌گوید و بهار را نماد تجلی برای آمدن حضرت مهدی(عج) می‌داند، مقایسه کنیم.
منبع: ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۵۲۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد