به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

روستایی که معادله مهاجرت را تغییر داد

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۴۹۶۷۴۴

 

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اراک ؛ سَمقاوُر تنها روستای ایران است که تقریبا همه اهالی آن منبت کار هستند و در سال های دور و نزدیک با تلاش بی وقفه و ذوق روستاییان هنرمندش ، حرکت در مسیر توسعه و مهاجرت معکوس را آغاز کرده است ، اما مسیر رسیدن هنرمندان سمقاوری به توسعه و بالندگی در عرصه هنرصنعت منبت کاری ، موانع و مشکلاتی هم بر سر راه آنان قرار داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  مقدمه... برای بررسی چالش های موجود در این زمینه در آغازین دقایق صبح روز شنبه 12 خرداد به سمقاور، روستای مُنبت ایران در غرب استان مرکزی از توابع شهرستان کمیجان رفتم و از همان لحظه ورود، متوجه تفاوت صبح گاهانِ این روستا با هزاران روستای دیگر کشور شدم.    روستانشینان کشور کار و تلاش خود را از خروس خوان آغاز می کنند و پس از حمد و ثنای خداوند رزاق راهی کسب روزی حلال می شوند، اما در سمقاور، هم آوایی خروس خوان و طنین تَق تَق ضربه های چکش به الوار و چوب های کوچک نشانه آغاز روزی پرکار برای اهالی آن است و سبب شده سرزندگی و پویایی مردم روستا برای کسب رزق حلال با جان و روحشان یکی شود. اینجا نگاه هر تازه واردی که از این تفاوت حیرت زده شده به کارگاه هایی جلب می شود که جوانان و مردان خوش ذوق آن با همان وضوی نماز صبحشان در آنجا مشغول خلق آثارهنری زیبا و خلاقانه روی چوب هستند.
کارگاه هایی که در عین سادگی، از در و دیوارشان هنرُ و پویایی و سرزندگی می بارد.
هنری که حاصل فکر و خلاقیت و ذوق مردان ساده زیست و خستگی ناپذیری است که صبحشان را با نام خدای رزاق و استمداد از او آغاز و تا شامگاه به امید روزیِ بیشتر تلاش می کنند.    
دستان هنرمندی که نقش های بی بدیل را با اشکالی ظریف و زیبا روی بدنه چوبی مبل خلق می کنند و با چشم نوازی دل هر خریداری را می برند.
قدم به کوچه های روستا گذاشتم تا تفاوت را بیشتر و از نزدیک حس کنم. به هر سو نگاه کردم کارگاهی دیدم با تعدادی کارگرمشتاق و صدای تق تق و برش چوب، با خود گفتم اینجا چه خبر است! که این همه کارگاه که حتی در یک شهر بزرگ هم به این تعداد وجود ندارد، تنها در یک روستا جمع شده است؟
این سوال و چند سوال دیگر مرا واداشت تا با هنرصنعتگرانِ سمقاوری گفت و گو کنم و آنچه که در ادامه می خوانید حاصل همین تلاش است.
اما قبل از آن، کمی هم از سمقاُر بدانید تا در ادامه، اصل موضوع گزارش را برایتان بازگو کنم.
سُمقاوُر...
یکی از روستاهای بزرگ استان مرکزی در شهرستان کمیجان است که از نظر صنعت باستانی و کهنِ منبت‌ کاری روی چوب حائز اهمیت بوده وهمین هنرصنعت ارزشمند در سال های اخیر با وجود 75 درصد اشتغال مردم این روستا به منبت کاری و ساخت چهارچوب و اسکلت مبل، سبب مهاجرت معکوس روستاییان شده است.
مردم سمقاور با دو هزار و 500 نفر جمعیت به زبان ترکی و فارسی صحبت می‌کنند و جالب است که بدانید خلبان شهید مراد علی جهان شاه لو از مشاهیر این روستا، نخستین شهید خلبان دفاع مقدس بوده است.
روستایی که نه مهاجرت داشته و نه جوان بیکار...      
روستای سمقاور که هنرِ هنرمندانش معادله مهاجرت را بر هم زده از کانون‌های هنر منبت ایران است و اکنون بیش از ۳۰۰ نفر به صورت مستقیم و البته کاملا حرفه‌ای در بیش از 100 کارگاه کوچک به تولید مبل و منبت کاری روی آن مشغولند و البته هزار و ۲۰۰ نفر هم در این زمینه به صورت غیر مستقیم مشغول به کارهستند. اما بد نیست بدانید که جنس چوب مورد نیاز این کارگاه‌ها راش است و بیشتر از شمال کشور تهیه می شود.
محصولات تولید شده در این روستا هم به مناطق مختلف کشور از جمله تهران، تبریز و شیراز صادر می‌شود.
این را هم اضافه کنم که نخستین جشنواره منبت روستای سمقاور هم شهریور ۱۳۹۰ در همین روستا برگزار که با استقبال گسترده ای مواجه شد.      
ردپای یک شهید در حیات اقتصادی سمقاور...
اما چرا سمقاور به دیار منبت کاران ایران مشهور شد؟
به جرات می توانم بگویم در این روستای بزرگ هیچکس نیست که آزادمردی از دیار مردان بی ادعای 8 سال دفاع و حماسه را نشناسد، هنرمند شهیدی که سبب شد روستایش در کشور به روستای منبت ایران مشهور شود، رجبعلی شاه میرزالو نامی همیشه آشنا برای مردم سمقاور است.
هنرمندی شهیدی که با آوردن این هنر زیبا به روستا و آموزش آن به جوانان ساده زیست روستایی؛ پس از سال ها تلاش او و ادامه این راه به وسیله برادرش جواد شاه میرزالو که اکنون خود از منبت کاران با سابقه و پیشکسوت این عرصه است، حالا سَمقاوُر را به روستای منبت ایران تبدیل کرده و سبب مهاجرت معکوس اهالی این روستا شده است.  
   
منبت؛ طلای چوبی، ارمغانی گران بها ...
چهار دهه پیش و زمانی که رهبر فقید انقلاب اسلامی مردم را به حضور در روستاها و آبادانی آنها فرا خواند شهید رجبعلی شاه میرزالو استاد کاری که زمانی پیش از آن در تهران در محضر استادان بزرگ این هنر زیبا شاگردی می کرد با لبیک به ندای امام خمینی (ره) به همراه برادرش جواد به روستای پدری خود باز می گردد و سوغات گران بهایی به نام منبت را به مردم سمقاور هدیه می کنند.
اما او فدارکاری و شهادت در راه دفاع از کشور را بر هر کار دیگری حتی هنر منبت کاری مقدم دانست و به خط مقدم نبرد رفت و و پس از رشادت و جانفشانی های بسیار در سال 1359 در منطقه عملیاتی کردستان به شهادت رسید.
وفاق و همدلی برای رسیدن به بلندای قله توسعه...
جوانان جویای کار و تشنه هنرو خلاقیت در روستای سمقاور ارمغان این شهید والامقام را بهترین فرصت و موهبت الهی دانسته و در سال 1370 با کمک برادر این شهید گران قدر با یکدلی وهمدلی نخستین کارگاه منبت را در این روستا بنا کردند.
از این رو هنرصنعت منبت کاری از 27 سال پیش به طور رسمی در روستای سمقاور پایه گذاری شد و به سرعت همه مردم به ویژه جوانان خوش ذوق و جویای کار روستا را مجذوب خود کرد.
آنان در آغاز به علت خالی بودن جیبشان برای خرید وسایل کار، نبود مشتری و بازار فروش محصول و البته فاصله محل کار در روستا با مشتریان شهرنشین سختی های فراوانی کشیدند، اما آنان برای ادامه راه شهید بزرگوار روستایشان با هم عهد بسته بودند که با عزم و اراده پولادین کار را به سرانجام برسانند.
جوانان پرشور دیروز که مردان هنرمند امروز سمقاورند پس از سال ها تلاش بی وقفه با هنرمندی، انصاف و ارائه کار با کیفیت، با صادرات محصولات دست ساز خود آوازه هنرصنعتِ این روستا؛ منبت کاری را فراتر از روستای خود و به دیگر شهرها و استان های کشور بردند.      
دهیار جوان روستا معتقد است با ورود هنر منبت و مبل سازی به این روستا، بیکاری برای همیشه از روستا رخت بربست.
داوود اروجلو می گوید : منبت کاران سمقاوری این هنر کم نظیر را به زیبایی روی مبل ها اجرا می کنند و به دلیل استقبال فراوان خریداران، اکنون جایگاه مناسبی برای خود در استان های کشور باز کرده و در عین حال دست جوانان این روستا و روستاهای اطراف را هم به کار بند کرده اند.
سمقاوری ها میراث داران زبان تایی؛ زبان باستانی ایران زمین که صاحبان تمدن بزرگ این کشورند حتی با روی خوش نشان ندادن باران به سرزمین خشک و گرمشان، دست از تلاش نکشیدند و رزق خود را علاوه بر خاک از میان چوب و دست های هنرمندشان جستجو کردند.
اما با وجود همه تلاش های انجام شده از سوی منبت کاران سمقاوری، با اینحال این هنر صنعت برای رسیدن به رشد و تعالی راه طولانی و دشوار و مسیر پر پیچ و خمی پیش رو دارد که قصد دارم در گزارشم همه ابعاد آن را دقیق بررسی و در اختیار شما بزارم.   خام فروشی یکی از موانع توسعه اقتصادی سمقاور...
یکی از موانع سد راه توسعه منبت کاری در سمقاور نبود زیرساخت مناسب برای ایجاد چرخه تولید کامل مبل و منبت کاری روی آن در این روستا است.      
دهیار جوان روستا در اینباره می گوید : متاسفانه تولید محصولات هنری هنرمندان این روستا به صورت خام به مشتریان واسطه در شهر‌های مختلف ارسال می‌شود، به این معنی تنها چهارچوب و اسکلت مبل ساخته شده و سپس برای تکمیل و در نهایت عرضه به مشتری به مبل سازی های دیگر شهرها منتقل می شود.
سالانه حدود 4 هزار دست مبل منبت کاری شده در کارگاههای سمقاور تولید می شود.
داوود اروجلو معتقد است اگر زنجیره تولید این محصول به صورت کامل در روستا انجام شود ضمن افزایش میزان تولید، ارزش افزوده آن هم به همین روستا می رسد که می تواند در رونق بیش از پیش کسب و کار روستا بسیار موثر باشد.
اما من در ادامه به شما خواهم گفت که هنرصنعتگران این روستا برای توسعه کار خود چه در سر پرورانده اند و می خواهند برای گذر از این مانع بزرگ دست به چه کار مهمی بزنند.
البته این را هم باید بگویم که مردم زحمتکش سمقاور برای رشد اقتصادی روستای خود تنها به هنر منبت کاری بسنده نکرده و مثل دیگر روستاهای کشور گندم را هم به عنوان دیگر کار اصلی کشت و تولید می کنند.
روستایی که به خواب زمستانی نمی رود...
نکته قابل توجهی که باید به آن اشاره کنم این است که اهالی این روستا با وجود آب و هوای سرد و خشک چه در زمستان‌های سرد و چه در تابستان‌های گرم، تاکنون از تلاش برای تولید، افزایش توان اقتصادی و کسب روزی هلالِ بیشتر دست بر نداشته اند.
این یعنی در فصل سرد سال که کشت و زرع و تولید در همه روستاهای کشور کاملا تعطیل است و اهالی باید از اندوخته های فصل گرم سال گذران کنند، در سمقاور چرخ تولید منبت در همه فصول سال به ویژه در فصل سرد و یخبندان همچنان پر سرعت می چرخد و تولید، هیچگاه به خواب زمستانی نمی رود.      
اما هنرِ مردان سختکوش سمقاوری در سال های اخیر که یکی از قطب های منبت کاری روی مبل در ایران است سبب شده که نه تنها کسی از این روستا به شهرمهاجرت نکند بلکه جاذبه اقتصادی آن، علاوه بر بازگشت تعداد زیادی از اهالی روستا، مهاجرت از شهرهای مجاور به سمقاور را رقم زده و جمعیت آن را هم افزایش داده است.
با این حال هنرصنعتگرانِ خوش ذوق و تلاشگر سمقاوری برای ادامه مسیر توسعه روستای خود با مشکلاتی روبرو هستند که این موضوع محور اصلی تحقیق و پیمایش من برای بررسی دقیق موانع موجود در مسیر حرکت هنرمندانِ صنعتگر سمقاوری برای رسیدن به توسعه در کارشان است.
سمقاور نیازمند حمایت مسئولان...
در جایی که بامدادان تا شامگاهان صدای چکش‌ هنرمندان منبت کار برای کسب رزق و روزی حلال و رضای خدا و بندگانش طنین انداز است خالقان این آثار ارزشمند هنری نگران هموار نشدن مسیر توسعه اقتصادی خود هستند.
آنان معتقدند حرکت رو به جلویی که شهید رجبعلی شاه میرزالو از سال 1356 آغاز کرده هدیه ارزشمندی است که برای رشد فزاینده این هنرصنعت باید شتاب بیشتری بگیرد.      
آنان تردید ندارند که این مهم امکان پذیر نمی شود مگر با مشارکت هنرمندان این عرصه، کمک مسئولان و اجرای طرحی موسوم به احداث ناحیه صنعتی چوب سمقاور که نخستین بار جواد، برادر شهید رجبعلی شاه میرزالو 7 سال پیش این فکر به ذهنش خطور و آن در سال 1390 در جشنواره منبت سمقاور مطرح کرد که مورد استقبال و موافقت استاندار وقت مرکزی هم قرار گرفت.
طرح ناحیه صنعتی چوب سمقاور و گلایه منبت کاران از کندی اجرای آن ...
جواد شاه میرزالو در اینباره می گوید : حتی با وجود تصویب این طرح در جلسه اقتصاد مقاومتی که اسفند 96 با حضور استاندار و مسئولان استانی، ویژه روستای سمقاور برگزار شد هنوز هم اجرای آن در پیچ و خم تملک زمین و برخی مشکلات دیگر باقی مانده است.
خب الآن بد نیست بدانید منبت کاران سمقاوری چه انتظارها و گلایه هایی در این زمینه دارند.
ابراهیم کریمی از منبت کاران قدیمی سمقاوری در اینباره می گوید : مدتی است قرار شده مسئولان، این طرح را با هدف توسعه کسب و کار مردم سمقاور در این روستا اجرا کنند ولی برخی روستاییان نسبت به واگذاری زمینِ از پیش تعیین شده در شمال شرقی سمقاور مقاومت کرده اند.
داوود اروجلو دهیار سمقاور هم در پاسخ به این مشکل می گوید : اخیرا با تصویب و قرار پرداخت هزینه خرید زمین به مالکان به قیمت کارشناسی، تقریبا نظر آنان را نسبت به واگذاری زمین برای احداث ناحیه صنعتی چوب سمقاور جلب کرده ایم.
گپ و گفتم را به طور موقتی با هنرصنعتگران و دهیار سمقاور تمام کردم و با کنجکاوی برای اینکه زودتر به جواب سوالی که شاید الآن هم در ذهن شما نقش بسته برسم به کمیجان رفتم تا اقدامات مدیر اجرایی این شهرستان را در زمینه احداث ناحیه صنعتی چوب در روستای منبت ایران به عنوان حلقه مفقوده رونق و توسعه اقتصادی سمقاور جویا بشم.
فرماندار کمیجان را در راه پله فرمانداری در حال رفتن به جلسه بررسی دفن غیر بهداشتی پسماند این شهر یافتم و از او خواستم چند دقیقه ای وقتش را به این موضوع اختصاص دهد و او هم پذیرفت.
پس از طرح موضوع سلیمانی بهم گفت : مطالعات این طرح بزرگ انجام شده و کار‌های حقوقی و خرید زمین از کشاورزان هم در حال انجام است.    
سیامک سلیمانی با بیان اینکه حمایت از صنایع کوچک و زود بازدهِ صنعتگران سمقاوری زمینه‌ای برای ایجاد اشتغال، کمک به اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخلی است پیش بینی کرد : ساخت این شهرک امسال در هفته دولت آغاز و با ایجاد آن، تنها در مرحله نخست برای حدود هزار و 450 نفر به طور مستقیم و سه هزار و 200 نفر هم غیر مستقیم شغل ایجاد ‌شود.
10 میلیارد ریال، اعتبار اولیه ای است که برای زدن کلنگ ساخت این طرح در نظر گرفته شده است.
او با اطمینان به من گفت : با اجرای این طرح در 45 هکتار مساحت، تا 2 سال آینده میزان تولید ۵۰ درصد افزایش می‌یابد.
از او تشکر کردم و همانجا در فرمانداری کمیجان شماره همراه مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی استان مرکزی را شماره گیری کردم، چون این شرکت متولی اصلی اجرای این پروژه بزرگ است.
از مصطفی آمره پرسیدم : شما برای تحقق رویای روستاییان سمقاوری چه قدم های موثری تا الآن برداشته اید؟
او کلامش را با قدردانی از رسانه ملی و به ویژه شبکه آفتاب برای انعکاس مشکلات موجود بر سر راه توسعه صنایع استان آغاز کرد گفت : قرار است این طرح با هدف توسعه متوازن و ایجاد اشتغال روستایی، با وجود ظرفیت بالای روستای سمقاور و البته با رویکرد استقرار و تمرکز کارگاه های منبتِ این روستا در یک ناحیه صنعتیِ از پیش تعیین شده اجرا شود که البته مطالعات ارزیابی زیست محیطی آن هنوز در حال اجراست.
اجرای زیر ساخت هایی مثل معابر عمومی، جدول گذاری، احداث شبکه آب، برق، گاز و تلفن در هر ناحیه صنعتی بر عهده شرکت شهرک های صنعتی است.    
آمره با اعلام آمادگی برای احداث این ناحیه صنعتی در سمقاور این را هم گفت که زمین ساخت هر واحد کارگاهی و صنعتی را هم با شرایط ویژهِ نقد و اقساط به متقاضیان واگذار می کنیم.
به گمان او احداث زیرساخت در ناحیه صنعتی چوب سمقاور با احتساب هرمتر مربع 700 هزار ریال، حدود 7 میلیارد ریال در هر هکتار هزینه در بر دارد که به گفته خودش این میزان اعتبار از منابع داخلی شرکت شهرک های صنعتی استان مرکزی تامین می شود.
میراث فرهنگی پا به عرصه می گذارد، مسئولان فرصت را غنیمت بشمارند...
وجود تالاب های حسن‌آباد و قازوق از مهمترین مراکز تفریحی و کوه آق داغ در این روستا سبب شده تا سمقاور از نظر گردشگری و کوه نوردی هم بسیار مورد توجه قرار گیرد.
این موضوع مرا به این فکر فرو برد که دولتی ها با کمک بخش خصوصی می توانند با تلفیق دو ظرفیت بالای صنعت گردشگری و هنرصنعتِ منبت در این روستا با داشتن برنامه و استراتژی قوی، با دگرگون کردن حیات اقتصادی سمقاور از پایه و اساس، آن را در مسیر رشد و تعالی روز افزونی قرار دهند که کمتر روستایی در کشور به آن دست یافته است.
با هماهنگی قبلی زمان گفت و گو با متولی امور میراث فرهنگی در استان مرکزی را تنظیم و به دفتر کارش رفتم.
اتاقی به تمام معنا آراسته به صنایع دستی ارزشمند و چشم نوازی که هر کدام برگی از تاریخ کهن ایرانیان به ویژه استان مرکزی در دوره های مختلف تاریخی را به زیبایی در خود جای داده است.    
مقدمات ثبت سمقاور به عنوان روستای ملی صنایع دستی...
حسینی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی بعد از کمی چاق سلامتی با من در جواب سوالم که تا الآن برای ظرفیت های گردشگری این روستای هنرخیز چه کارهایی انجام داده اید گفت : در زمینه ارتقای جایگاه هنرهای سنتی و صنایع دستی استان مرکزی در کشور و ایجاد زیر ساخت ها در سطح جهانی، با پیگیری های مداوم توانستیم مقدمات ثبت روستای سمقاور به عنوان روستای ملی صنایع دستی را انجام دهیم.
بین صحبت های محمد حسینی همونطور که به چشماش خیره شده بودم برای چند ثانیه ای به این موضوع فکر کردم که در صورتی که این ظرفیت، بالفعل شود و زیرساخت های لازم برای توسعه گردشگری هم در این روستا ایجاد شود زمینه بسیار مناسب و فرصتی ایده آل برای توسعه همه جانبه و حیات اقتصادی سمقاور رقم خواهد خورد.
به سرعت به خودم آمدم و با تمرکز، از ادامه حرفهای حسینی متوجه شدم چشم انداز خیلی نزدیک و در عین حال روشنی از توسعه گردشگری در سمقاور در ذهن دارد، چون معتقد است عمل ثبت ملی این روستا پایه ای است برای ثبت جهانی آن به عنوان روستای جهانی صنایع دستی در رشته منبت که این موضوع می تواند رتبه استان مرکزی را در هنرهای سنتی و صنایع دستی به طور چشمگیری افزایش دهد.
خب به نظرم با وجود ظرفیت بالای سمقاور که در کشور کم نظیر است می توان آینده ای درخشان برای این روستا ترسیم کرد، اما به شرط حمایت مسئولان و با اجرای طرح های مدون و موثر که بتواند با رفع مشکلات متعدد منبت کاران، زمینه پویایی و رونق این هنرصنعت را برای صاحبان اصلی آن رقم بزند.
اما بازگردیم به سمقاور، جایی که حاصل ذوق و دستان هنرمند و تلاش هدفمند جوانان ساده و پر تلاش این روستا اکنون به مهمترین شهرهای ایران از جمله تهران،قم، تبریز، شیراز و اصفهان ارسال می شود.
نکته قابل توجهی هم که داوود اُروجلو دهیار سمقاور از آن می گوید این است که گردش مالی هنرصنعت منبت و اجرای آن روی مبل در این روستا سالانه حدود 12 میلیارد تومان است.
همتی از جنس خودباوری...
حسین جهانشاه لو از صنعتگران سمقاوری با 16 سال تجربه در هنر منبت کاری با بیان اینکه این هنرصنعت به خوبی توانسته در روستای سمقاور جا باز کند و به مراحل موفقیت برسد گفت : 8 نفر به صورت مستقیم و ده نفر هم به طور غیر مستقیم در کارگاه من کار می کنند.
آغاز فعالیت او زمانی رقم خورد که به تنهایی با سرمایه ابتدایی 700 هزار تومانی وارد این کار شد و توانست با اراده و پشتکار سرمایه اش را چندین برابر کند و کارگران بیشتری را به کار مشغول کند.
او الآن از فرصت به دست آورده کمال استفاده را کرده و با شکرگذاری به درگاه خداوند رزاق برای رزق بیشتر، منتظر کمک مسئولان است تا هر چه زودتر موانع را از مسیر توسعه بردارند.
علی اروجلو هم که یکی از مدیران قدیمی و با تجربه کارگاه نجاری و تولید مبل در روستای سمقاور است از فقدان منابع و تسهیلات مالی گلایه دارد.
او می گوید : وجود منابع مالی کافی سبب افزایش تولید شده و به دنبال آن به افراد بیشتری نیاز داریم، اما متاسفانه اکنون چنین منابعی در اختیار صنعتگران این روستا قرار ندارد.
مجید جمال لو تولید کننده مبل و مالک واحد نجاری در روستای سمقاور هم معتقد است نبود مکانی مشخص برای فروش و عرضه محصولات تولیدی مهمترین مانع پیشرفت کار است و همین موضوع موجب شده بازاریابی ضعیفی داشته باشد.
یکی از منبت کاران با سابقه این روستا هم می گوید : برخی تولیدات ما به نام استان های صاحب نام در عرصه این هنر به فروش می رسد و متاسفانه سود شیرین آن به جیب دلال ها می رود .
با وجود مشکلات فراوان اما، راه این هنرصنعت که شهید رجبعلی شاه میرزالو آن را بنا نهاده همچنان ادامه دارد و چشم امید شاگردان این هنرمند شهید برای رفع مشکلاتشان اول به خدا و بعد هم به دستان توانمند مسئولان دوخته شده است.
بدون شک ردپای شهیدی از دیار دلیرمردان دفاع مقدس در این روستا امروز تاثیر بزرگی بر رونق و برکت رزق و روزی اهالی، تا حدود زیادی درمان بنیه ضعیف اقتصادی مردم این روستا و در نهایت توسعه و حیات دوباره آن داشته است.    
حرف آخر...
سمقاور، در انتظار کمک مسئولان...
ایجاد شهرک کارگاهی سمقاور یا همان ناحیه صنعتی چوب، خواست روستائیان است که پیش از این به گوش مسئولان هم رسیده است.
مسئولان هم به این موضوع مهم و حیاتی توجه کرده اند ولی کار اجرایی آن هنوز آغاز نشده و گلایه روستاییان هم از همین تاخیر چند ساله ناشی می شود.
با ایجاد این ناحیه صنعتی که تنها ویژه منبت کاری است 80 کارگاه مجهز تولید و مکمل صنعت مبل سازی ایجاد خواهد شد و درعین حال فرصت های شغلی متعددی را برای افراد جویای کار به ویژه از روستاها و شهرهای مجاور اطراف تضمین می کند .
سمقاور می تواند یک الگوی بسیار نتیجه بخش برای دیگر روستاهای ایران باشد و مسئولان باید برای توسعه و بالندگی روستاها با هدف مهاجرت معکوس روستاییان و توسعه و آبادانی آنها، با ارائه برنامه و استراتژی مدون این الگو و نظایر آن را در قالب طرح کارآفرینی فراگیر و پویا به همه روستاهای کشور تسری داده و اجرا کنند.
با اجرای موفق این طرح از سوی دولت و بخش خصوصی، روستاییان کشور به جای رفتنِ تولید و کشت و زرعشان به خواب زمستانی، می توانند با فراگیری صنایع مختلف و تولیداتی علاوه بر تولیدات بخش کشاورزی در روستاهای خود، با وجود کم هزینه بر بودن ایجاد زیرساختها در روستاها نسبت به شهرها و صرفه جویی در بسیاری از هزینه ها، با رونق کسب و کار در همه فصول سال درآمد مالی قابل توجهی داشته باشند و خواب زمستانی برای همیشه از روستاها برود.
بدین گونه، روستاییان به علت همیشگی ضعف بنیه مالی و اقتصادی، دیگر نیازی به مهاجرت به شهرها نخواهند داشت و توسعه متوازن شهری و روستایی و البته ایجاد اشتغال روستایی هم که اکنون در دستور کار دولتمردان قرار دارد محقق می شود.
اما گره دیگری که به گفته منبت کاران سمقاوری مانع اصلی توسعه اقتصادی این روستا
شده نبود تبلیغات و بازاریابی مناسب برای فروش محصولات، نبود زنجیره کامل تولید مبل منبت کاری شده به علت نبود زیرساخت های لازم در سمقاور، واردات بی رویه مبل از خارج از کشور و حمایت نکردن مسئولان از این هنرصنعت گرانمایه را هم نباید از نظر دور داشت.
اینجاست که مسئولان باید در سالی که رهبر معظم انقلاب اسلامی آن را سال تولید ملی و حمایت از کالای ایرانی نام نهاده اند با فکر و تلاش مضاعف و منابع مالیِ در اختیار، برای برداشتن موانع متعدد از سر راه تولید کنندگان داخلی، قدم هایی استوارتر از پیش بردارند.

ان شاءالله...
خبرنگار : زهرا نوری
نویسنده و سردبیر : سید احمد محمدی طباطبایی

 

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۹۶۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی: