پایان عبرت آموز دلخوشی به خنده های زهردار
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۰۰۸۴۶
پیکر «محمد مرسی» رئیس جمهور معزول مصر و در میان تدابیر امنیتی به خاک سپرده شد. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، هنوز مشخص نشده با درخواست خانواده مرسی برای دفن وی در مقبره خانگی موافقت شده است یا خیر.در حالی که خانواده مرسی بر دفن وی در مقبره خانگی اصرار داشتند مقامات مصری اعلام کرده بودند وی باید در قبرستان عمومی دفن شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر در دهه های گذشته و تاریخ حداقل 100 ساله ی اخیر عبور کنیم، اما نمی توان از سرنوشت صدام حسین، رئیس جمهور مخلوع و معدوم حزب بعث عراق، به راحتی گذشت. همان دیکتاتوری که به واسطه حمایت های استکبار جهانی به رهبری آمریکا، انواع جنایات ضدبشری را در حق ملت خود و سایر ملل اسلامی همسایه مرتکب شد.
از بمباران شیمیایی شهرهای عراق گرفته تا تحمیل جنگی 8 ساله به جمهوری اسلامی و نیز، حمله به کشور کویت، همه و همه بخشی از جنایات دیکتاتور نابوده شده حزب بعث عراق بوده است. ولی با پایان یافتن تاریخ مصرف و ماموریت وی ، به بدترین شکل ممکن نه تنها از صحنه سیاست، بلکه از حیات و زندگی نیز خلع و به زباله دان تاریخ سپرده شد.
در ماجرای بیداری اسلامی نیز اتفاقات این چنینی کم نبوده است و اکثر دیکتاتورهای وابسته به آمریکا و دلخوش به خنده های شیطانی او، از بن علی تا مبارک، با اولین اعتراض مردمانشان، عقبه حمایتی خود را از دست رفته دیده و به ناگاه مشاهده کردند که مقامات امریکایی که مصداق عینی و کامل حزب باد و موج سواری هستند، وقتی جریان باد را از سمت مخالف تشخیص دادند، در چشم به هم زدنی، تمام حمایت های قبلی را فراموش و خود را داعیه دار حقوق بشر و مردم نشان دادند و جزو حامیان سرنگونی دیکتاتورهای قبلی مامور قرار گرفتند.
در ماجرای محمد مرسی نیز دقیقا همین مساله اتفاق افتاده است. قفسی که برای محاکمه حسنی مبارک تعبیه شده بود، امروز جایگاه مرگ رئیس جمهوری است که پس از انقلاب مردم مصر، به قدرت رسیده بود اما در حین قدرت، به سمت وعده و وعیدهای آمریکا غش کرد.
اگرچه دیکتاتور مبارک به واسطه ی خشم مردم و انقلابی که در ادامه موج بیداری اسلامی به وجود آمده بود، سرنگون شد اما داستان مرسی نیز دست کمی از آن نداشت. با این تفاوت که میزان حمایت سران کاخ سفید از دیکتاتور سابق مصر دهها سال ادامه داشت اما از رییس جمهوری که به واسطه ی حمایت مردم سر کار آمده بود، چند ماه نیز به طول نینجامید.
مرسی، فقط چندماه به خنده هایی آمریکایی اعتماد کرد که نتیجه اش، کودتا، محاکمه، مرگ در قفس و از دست رفتن اهداف انقلاب مردم مسلمان مصر شد.
و این سریال ناپایان، سرنوشت همه ی دولت ها و روسای جمهوری است که "صداقت آمریکایی" را باور کرده اند و به حریف عهدشکن اعتماد می کنند.
در واقع، سران ایالات متحده از تمام قدرتمندانی که اظهار وفاداری به آنها می کنند، تا جایی حمایت می کند که از آنها کاری برآید و آن زمانی که تاریخ مصرفشان تمام شده به نظر برسد، خود امریکایی ها اولین مدافع برکناری و نابودی آنان می شوند.
نکته قابل ذکر این است که میان مرسی و صدام، تفاوت های بسیاری وجود دارد و آن اینکه محمد مرسی با رای مردم بر سر کار آمده بود و بر همین رای نیز مغرور شد اما صدام به صورت دیکتاتورمآبانه حکومت می کرد اما سرنوشت هردوی آنها، به جهت فاصله گرفتن از مردمانشان و اعتماد بر دشمن، به یک نقطه مشترک رسید.
در جبهه مقابل، دولت ها و حکومت هایی که سنگ بنایشان مقاومت در برابر استکبار جهانی است، با اینکه از سوی آنان در محدودیت و محرومیت های مختلف قرار می گیرند، اما به واسطه ی تکیه و اعتماد قطعی به ملت خود، همواره در کشاکش های سیاسی و غیرسیاسی پیروز میدان بوده و حکومتشان نیز باقدرت پاربرجا مانده است.
منبع: شبکه خبر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۰۰۸۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد